മണ്ണ്

ഈ കബറിടമൊരു തൊട്ടില്‍

നൊച്ചില്‍ക്കാടിന്നടിയില്‍

അഴുകുന്ന മംസമോ

പൊടിഞ്ഞുതിരുന്ന വിരലുകളോ

താരാട്ടു പാടുന്നുണ്ട്.

ചുണ്ടുകള്‍

മന്ത്രങ്ങള്‍ ഉരുവിടുന്നുണ്ട്.

എനിക്ക്
കടലും ആകാശവും കാട്ടിത്തരാന്‍

മിഴികള്‍ തുറക്കുന്നുണ്ട്.

മണ്ണില്‍ സൂക്ഷ്മസുഷിരങ്ങളിൽ

ഒരു പിന്‍വിളി കൈയുയര്‍ത്തുന്നുണ്ട്.

ഈ നൊച്ചില്‍ക്കാട്ടില്‍ നിന്ന്

തല്‍ക്കാലം 
ആറടി ദൂരത്തേക്ക്

ഞാന്‍ പിച്ച വയ്ക്കട്ടെ..