വളർന്ന് കൂർത്താലും ഉയർന്നുനിൽക്കുകയില്ല
എപ്പോഴും കാൽച്ചുവട്ടിൽ കുറുകാനാണാഗ്രഹം
ചിലപ്പോൾ വക്കുകൾ നിയതമാക്കാതെ ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും ഏങ്കോണിച്ചും നോക്കും
ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ വഴുതിയിറങ്ങും
ചിലനേരം മുറ്റത്തും തൊടിയിലും കാൽപ്പനികമായ പടവുകൾ സൃഷ്ടിക്കും.
വെട്ടം കാണുമ്പോൾ ഭയന്നൊളിക്കും
ആഗ്രഹമുണ്ട്, ഓടിച്ചാടിക്കളിക്കാൻ ഉടുത്തൊരുങ്ങാൻ വെയിലത്തുനിൽക്കാൻ... തെരുവിലൂടെ നടക്കാൻ വാഹനമോടിക്കാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് സിനിമ കാണാൻ പോകാൻ വീടിനോട് ടാറ്റാ പറയാൻ.....
തലയുയർത്തുമ്പോൾ സൂര്യൻ ചൂലുമായി നിൽക്കുന്നു...
മരങ്ങൾ വഴി തടയുന്നു..... ചീവീടുകൾ ആർപ്പുവിളിക്കുന്നു
രാത്രിയിൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കാണാൻ പാത്തും പതുങ്ങിയും നിൽക്കണം
അവർ വന്നാൽ പേടിക്കുമെന്ന് പേടിച്ച് പിന്തിരിയണം...
എത്രകാലം ഈ ഒളിവുജീവിതം.... ?
No comments:
Post a Comment